(3081) frînt (rom. frânt) поломљен [pridev] frînt (frîntă) (mn. frînț, frînće) (prid.) — ① polomljen, prelomljen, izlomljen, slomljen ∎ la mînat gazda să lukrĭe ku mîna frîntă — terao ga je gazda da radi sa slomljenom rukom ∎ a kaḑut đin ļiemn, șî a ramas uloźit ku osu spinărĭ frînt — pao je sa drveta, i ostao je šlogiran sa polomljenom kičmom ② (fig.) umoran; slomljen; smlaćen ∎ slabuț ĭe, saraku, vińe đi la lukru tuot frînt — slabašan je, jadničak, dolazi sa posla sav slomljen ♦ sin. obosît, ustańit ③ (psih.) utučen, zabrinut ∎ la lasat fata, șî ĭel pațîașće ku ińima frîntă — ostavila ga je devojka, i on pati slomljenog srca ♦ akcenti: frîntă, frînće [Por.] ∞ frînźe
|