|
|
(6480) urĭezńik (rom. ureznic) ureznik urĭezńik (mn. urĭezńiś) — ureznik ∎ urĭezńiku ĭe parća urḑăļi đi la kăpatîńu pînḑî kare nu sa măĭ puaće țăsa, pî sa taĭe șî sa labîdă kînd sa skuaće pînḑa đin razbuoĭ — ureznik je deo osnove sa kraja platna koje se više ne može otkati, pa se seče i baca kad se platno skida sa razboja ♦ var. urĭazńik [Por.] Etimologija: srb. урезник Grupa reči: Zanati, alati, tehnika, oružje, mere, brojevi, poslovi, aktivnosti [=504 pojma] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE ureznic sn [At: ANON. CAR. / V: ~ejn~ (Pl: ~ice, rar, ~ici sm) ~nec / Pl: ~ice / E: srb ureznik] (Ban; Trs) Urioc (1). sursa: MDA2 (2010) Link : ureznic |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||