   
 |
|
(664) beļi (rom. beli)  beliti [glagol]beļi (ĭuo beļiesk, ĭel beļiașće) [akc. beļi] (gl. p.) — ① beliti, činiti belim; bojiti u belo ∎ ĭa ĭe la rîu đi đesńață, beļiașće pînḑa — ona je na reci od jutros, beli platno ② guliti, drati, skidati koru ili kožu; čistiti od kore ∎ beļiașće bîtu đi alun, să-l đa đi pomană la-l muort — guli leskov štap (čisti ga od kore), da bi ga na daći nemenio pokojniku ∎ beļiașće ćiĭu, să fakă buśin — guli lipu da napravi rikalo ③ označavati, obeležavati ∎ beļiașće ļiamńiļi-n padure, însamnă otaru — obeljuje stabla u šumi, označava među ④ (fig.) stradati, doživljavati neprijatnost, nadrljati; ∎ beļiașće pula — „guli” kurac ⑤ (fig.) buljiti, napadno gledati ∎ đi źaba atîta beļieșć uoki-n muĭarĭa-ĭa, nuĭe ĭa đi ćińe — džaba buljiš u tu ženu, nije ona za tebe ⑤ (fig.) slepiti, gubiti vid ∎ numa beļieșć uoki ku atîta śećit la viđiarĭe slabă — samo slabiš vid sa tolikim čitanjem uz slabo svetlo [Por.] (izr.) A beļito! — Nadrljao je, nastradao. ◊ Nu-m puaće ńimika, numa să-m beļeaskă pula. — Ne može mi ništa, sem da mi zaguli kurac. (Zapis: Durlić, Rudna Glava, druga pol. XX veka) [Por.] Etimologija: slov. bĕliti Grupa reči: negrupisano [=702 pojma] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE BELÍ, belesc, vb. IV. (Pop.) 1. Tranz. A jupui. 2. Tranz. și refl. A (se) juli. 3. Tranz. (În expr.) A-(și) beli ochii = a deschide ochii mari; a privi cu mirare, prostește. ◊ Refl. Ce te belești așa la mine? - Din sl. bĕliti. Sursa: DEX98 Link : beli |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||