|
|
(1143) ćik (rom. tic) šiljak3 [imenica] ćik (mn. ćikurĭ) (i. s.) — ① (tehn.) šiljak, oštar završetak na alatkama ∎ am dus piuku la maĭstur kî-ĭ s-a frînt ćiku — odneo sam pijuk majstoru jer mu se polomio šiljak [Crn.] ② (anat.) kljun kod piladi, i malih ptica opšte ∎ puĭi-n kuĭb așćată pi mumî-sa ku ćiku kaskat — ptići u gnezdu čekaju majku sa otvorenim kljunom ∎ puĭu đi gaină are ćik, da gaina șî kokuoșu au ćuok — kokošje pile ima kljunić, a kokoška i petao imaju kljun ③ (fig.) ime od milja za ud muške bebe; pužić ∎ o, mînka-ț-ar mama ćiku! — o, poješće ti baba „pužić”! ♦ up. ćuok [Por.] Grupa reči: Forme, oblici i znakovi [=116 pojmova] Reč zapisao: F. Paunjelović Mesto: Osnić Opština: Boljevac Područje: 06 Munćani (Crnorečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE TIC s. v. bot, cioc, rât. Sursa: Sinonime (2002) Link : tic |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||