|
|
(5486) fļekarĭ (rom. flecar) blebetalo [imenica] fļekarĭ (mn. fļekarĭ) [akc. fļekarĭ] (i. m.) — (ret.) blebetalo, laprdalo ∎ fļekarĭ ĭe însa kare fļekaćiașće, kare vorbĭașće la fļekariĭ — blebetalo je osoba koja blebeće, koja govori bljuvotine [Por.] ∞ fļekaći Grupa reči: Osećanje, mišljenje, narav, osobine i fiziologija čoveka [=473 pojma] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE FLECÁR, -Ă, flecari, -e, s. m. și f. Persoană căreia îi place să vorbească multe, să spună fleacuri1; limbut, guraliv, palavragiu. – Fleac1 + suf. -ar. Sursa: DEX98 (1998) Link : flecar |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||