|
|
(5650) omorî (rom. omorî) ubiti [glagol] omorî (ĭuo omuor, ĭel omuară) [akc. omorî](gl. p. ref.) — ubiti, umoriti ∎ đi vrĭamĭa đi rat s-a omorît multă lumĭe ńevinuită — za vreme rata ubijeno je mnogo nevinih ljudi ∎ uom kare puaće să omuare pi alt uom, nuĭe uom, numa žuavină — čovek koji može ubiti drugog čoveka, nije čovek, nego zver [Por.] ∞ muarće Etimologija: slov. umoriti Grupa reči: Društveni odnosi, status, običaji, pravo, pravda, sud, moral [=296 pojmova] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE omorî v. 1. a lua vieața întrun mod violent: a omorî un om; 2. a-și face seama, a se sinucide: sa omorît. [Slav. UMORITI]. Sursa: Șăineanu, ed. VI (1929) Link : omorî |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||