Kartica sela:
Mihajlovac [028]

Istočni Vlasi • Carani • Narečje: oltensko
pi/pe/pĭe/pră/pă đi/đe/ďe/dă klańe/klaĭe ău/zău śe/će/če/ťe ź/đ/ď/ğ

MIHAJLOVAC (1.449 st.), pogranično (ka Rumuniji) ratarsko (31,1% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (60 m) desnoj obali Dunava, s obe strane magistralnog puta Negotin-Kladovo, 18,5 km severno od Negotina. Površina atara iznosi 2.455 ha. Pominje se i pod imenom Mihailovac. Naziv dobija po knezu Mihailu Obrenoviđu. Podeljen je na dve celine sa zbijenom fizionomskom strukturom: Mihajlovac (Selo) i Novo selo, 1,5 km JI od glavnog dela naselja. Spada u mlada naselja. Osnovan je u vreme kneza Miloša Obrenovića. Nastao je na mestu sa značajnim tragovima predslovenske naseljenosti (arheološko nalazište Mora Vagei, 2,5 km istočno od sela, sa utvrđenjem - 18x18 m, izgrađenim krajem III i početkom IV v. - ispod čijih zidina su otkriveni ostaci starijeg utvrđenja iz I v. - tipa manje putne stanice - burgus, koje je uništeno sredinom V v. tokom najezde Huna, pa obnovljeno u VI v., za vreme Justinijana; utvrđenje se nalazilo na rimskom putu Egeta-Akvis). U nekim periodima istorije ima više žitelja nego danas (1846. - 184 kuće, 1866. - 203 kuće, 1921. - 315 domova i 1.840 žitelja itd.). St. je pravoslavno (slavi Petkovicu, Jovanjdan, Alimpijevdan, Aranđelovdan, Nikoljdan i dr.; zavetina Trojice), a nacionalno se uglavnom izjašnjava kao srpsko, vlaško i rumunsko (iseljeno u Rumuniju kao srpsko, pa ponovo naseljeno u XIX v. kao "vlaško"). Antropogeografskim i etnološkim proučavanjima svrstan je u vlaška sela. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,6 (1961) do 1,6 (1991). Pravoslavna crkva posvećena Sv. apxamely Mihailu, čiji dan je i crkvena slava, sagrađena je 1834. god. Vodosnabdevanje je kolekgivno (93,3% domaćinstava) i individualno (sopstveni vodovodi - 3,2%, kopani bunari - 2,6% i dr.). Ima osmorazrednu OŠ (2000 2001. - 52 učenika), MZ i MK, zdravstvenu ambulantu i dr.

• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Mihajlovac
       
O poreklu stanovništva: Klik ovde!
S T A T I S T I K A
1850.1) (Vlasi) 1866.2) (Vlasi) 1921. (Rumuni)3) 2011. (Vlasi)
Kuća Duša Svega Srba Vlaha % Vl. Svega Srba Rumuna % Rum. Svega Srba Vlaha % Vlaha Rumuna
189 890 1107 5 1087 98.19 1498 19 1479 98.73 526 387 84 15.97 x

G E O G R A F I K A
Fizionomske karakteristike Nadmorska visina u m. Površina Tradicionalna
Tip Oblik Reljef Centar Visinski pojas ha privreda

GRAĐA U REČNIKU: Reči Narodna književnost Saradnici Kazivači Etnogr. oblast: Krajina

LEGENDA: = vlaško = Vlasi i povlašeni Srbi = mešovito = romska mahala = bajaško (Romi)
1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852
2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu:  В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872
3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima!
x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19
Broj pogleda : 853

aa
  
ăă
  
bb
  
țț
  
čč
  
ćć
  
dd
  
  
ğğ
  
đđ
  
ďď
  
ee
  
ff
  
gg
  
hh
  
ii
  
îî
  
ĭĭ
  
kk
  
ll
  
ļļ
  
mm
  
nn
  
ńń
  
oo
  
pp
  
rr
  
ss
  
şş
  
śś
  
tt
  
ťť
  
uu
  
vv
  
zz
  
žž
  
źź