|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Slaťińan • (m. pl.) Slaťińeń • (f. sg.) Slaťińană • (f. pl.) Slaťińańe • Istočni Vlasi • Carani • Narečje: oltensko | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
SLATINA (1.009 st.), ratarsko (43,7% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (60 m) obalama Slatinske reke, desne pritoke Dunava, između Velike Straže (312 m) i Hajduka (172 m), s obe strane regionalnog puta od Štubika ka magistralnom podunavskom putu Negotin-Kladovo, 28,5 km SZ od Negotina. Površina atara iznosi 1.910 ha. Deli se na dva "kraja" (Osoje i Prisoje) sa više grupa kuća (Marinkovići, Firulovići, Mihajlovići i dr.). Po predanju, spada u stara raseljena ("zbog turskog zuluma" početkom XVIII v.), pa kasnije obnovljena sela. Pominje se od XVI v. (1530. i 1586. po 32 kuće). Pod imenom Slafina (Zlatina) navodi se početkom XVIII v. na Langerovoj karti i više puta nakon toga (1736. - 44 kuće, 1846. - 135 kuća, 1866. - 135 kuća, 1921. - 189 domova i 968 žitelja itd.). St. je pravoslavno (slavi Sv. Ašmpija, Jovanjdan, Sv. Pavla, Petkovicu, Nikoljdan, Aranđelovdan i dr.; zavetina četvrtak posle Uskrsa), a nacionalno se izjašnjava većinom kao srpsko (starosedelačko - povratnici iz "Vlaške", i doseljeno pre i u XIX v. najvećim delom iz okolnih sela - Kupuzište kod Kladova, Mihajlovac i dr.). Antropogeografskim i etnološkim proučavanjima svrstana je u vlaška sela. Indeks demografskog starenja (ig) kreće se u rasponu od 0,5 (1961) do 1,4 (1991). Pravoslavni hram posvećen je Sv. ocu Nikolaju, čiji dan je i crkvena slava. Vodom se većinom snabdeva preko javnog vodovoda (82,6% domaćinstava) i iz kopanih bunara (10,5%). Ima četvororazrednu OŠ (2000 2001. - 24 učenika), MK, zdravstvenu ambulantu i dr. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Slatina (Negotin) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 722 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||