|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Ļiskovĭan • (m. pl.) Ļiskovĭeń • (f. sg.) Ļiskovĭană • (f. pl.) Ļiskovĭeańe • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
LESKOVAC (616 st.), prigradsko ratarsko (33.9% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (141 m) stranama uzvišenja Pržolja i Nikopolja i stranama Velikog potoka, desne pritoke Mlave, 3 km JI od Petrovca. Površina atara iznosi 715 ha. Naziv je fitogeografskog porekla - po leski koje je u okolini sela ranije bilo dosta. Fizionomski je skoro potpuno spojen sa Petrovcem. Ovalnog je oblika. Izvestan broj seoskih kuća lociran je u mlavskoj dolini, u kraju zvanom Bare. U samom selu nalazi se Truićev kladenac: oko koga je, po predanju, u prošlosti počelo formiranje naselja. Tokom XIV v. u ataru, između L. i susednog Velikog Laola, nalazilo se selo Kovarna (Kovarne) koje se pominje u povelji kneza Lazara manastiru Gornjak i 1467, kada broji 14 kuća. St. je vlaško (slavi Petkovicu, Sv. Nikolu, Sv. Aranđela, Sv. Jovana, Đurđic i dr.; zavetine Mali Spasovdan i 15. maj - Poljobranija), poreklom iz Crne Reke (Zlot, Brestovac, Valakonj, Oštrelj, Šarbanovac i dr.), Timočke krajine i Vlaške. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,6 (1961) do 1,1 (1991). Električnu energiju dobija 1928. (rudnik i centar sela), asfaltni pug 1960, a telefonske veze 1990, kada je završena i izgradnja centralnog vodovoda (priključak na vodovodni sistem Petrovca). Ima četvororazrednu OŠ (počela saradom 1928), dom kulture (1958) i dr. Od 1922. do 1967. radio je rudnik lignita "Leskovac". Veći broj meštana ekonomsku egzistenciju ostvaruje u Petrovcu. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Leskovac |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 533 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||