|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Meńiśan • (m. pl.) Meńiśań • (f. sg.) Meńiśană • (f. pl.) Meńiśane • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
MELNICA (1.473 st.), ratarsko (54,6% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (230 m) dolinskim stranama Melničke reke i obalama većeg broja potoka i potočića, koji se opštim imenom nazivaju "Braničke vode", 12 km istočno od Petrovca. Površina atara iznosi 4.159 ha. Povezuje osam celina (Branička reka, Gršljana, Letište, Melnica celo, Petakovica, Porosanica, Stanulovac i Beluka reka). Pod imenom Hmeljani pominje se 1382. u povelji kneza Lazara manastiru Drenči. Pisani izvori iz 1733. beleže je kao selo sa 10 kuća ("Vlasi čina komorskoga"), kada je u ataru (1718) postojalo i drugo samostalno naselje - Porosanjica (danas deo sela Porosanica). St. je vlaško (slavi Sv. Nikolu, Petkovicu, Sv. Jovana, Sv. Aranđela i dr.; zavetine Malu Spasovdan i Sv. prorok Jelucej), starosedelačko i doseljeno iz Viteževa u Moravi, Vlaške, Resave, Almaša u Erdelju, Timočke krajine i Crne Reke. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,6 (1961) do 1,4 (1991). U M. je rođen Paulj Matejić, vojvoda iz I srpskog ustanka. Struju dobija 1946/47. (centar sela i rudnik uglja), asfaltni put krajem 80-ih god. XX v., telefonske veze 1992, a centralni vodovod (za 200 domaćinstava) 1995. god. Ima osmorazrednu OŠ "Branko Radičević" (počela sa radom 1872). dom kulture, vodenicu Đorđa Trifunovića iz prve polovine XIX v. (spomenik kulture), poštu (1955), zdravstvenu ambulantu (1978) i dr. Pečenje kreča ima dugu tradiciju. Od 1852. do 1963. bio je aktivan rudnik mrkog uglja "Melnica" a u ataru su utvrđene i rezerve lignita. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Melnica |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 664 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||