|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Țeremoșńan • (m. pl.) Țeremoșńeń • (f. sg.) Țeremuoșńană • (f. pl.) Țeremuoșńańe • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
CEREMOŠNJA (425 st.), stočarsko i voćarsko (62,6°o agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, na (320-680 m) severnim padinama Homoljskih planina (940 m). 6 km južno od puta Kučevo-Petrovac, 10 km južno od Kučeva. Površina atara iznosi 2.730 ha. U ataru se nalaze mnogobrojna vrela, ponori i pećine, Bigar, Golubanjska pećina i Ceremošnja (dužina kanala 775 m, uređena za turističke posete). Povezuje pet zaselaka (Plavčevo, Ravnište, Topanarska, Kalbazi i Pot kamen). U višim delovima sela su "salaši" - letnje "stočarske kolibe", a u neposrednoj okolini vikendice. Nastala je na mestu nekadašnjih "salaša", koji su bili vlasništvo meštana susednih sela. Status samostalnog naselja stiče 1892. god. Raseljena je u vreme turskih osvajanja. Obnovljena je u vreme austrijske okupacije (1718-1738), kada se st. (rumunizovani Srbi) vraća iz Almaša u Banatu (1818. - 7 kuća). St. je pravoslavno (slavi Sv. Jovana, Veliku Gospojinu, Petkovicu i Cv. Nikolu; seoska slava Ognjena Marija), srpsko starosedelačko (živi u zaseocima Plavčevo i Ravnište) i vlaško, doseljeno početkom XIX v. sa Homolja, iz Neresnice i Osanice. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 1,2 (1991).Vodom se snabdeva većinom preko javnog vodovoda (46,6% domaćinstava), sa uređenih izvora (22,4%) i preko sopstvenih vodovoda (12,9%), struju i asfaltnn put dobija 1978, a telefonske veze 1991. god. Ima osmorazrednu OŠ, MK za dva naselja (Ravnište i C.) i dr. U toku je izgradnja etno-parka (bačija, brvnara, muzej i vodenica). Poznata je po proizvodnji sira (čuveno bačijsko pravljenje) i rakije. Znatan deo meštana nalazi se na privremenom radu u inostranstvu. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Ceremošnja |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 621 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||