|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Bukoskan • (m. pl.) Bukoskĭeń • (f. sg.) Bukoskană • (f. pl.) Bukoskĭańe • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
BUKOVSKA (674 st.), stočarsko i voćarsko (56,2% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, u južnom delu Zvižda, na dolinskim stranama Bukovske reke, leve pritoke Peka, i severnim padinama Homoljskih planina (940 m), u visinskoj zoni 220-470 m, 6 km južno od magistralnog puta i železničke pruge Beograd-Zaječar (5 km od puta Kučevo-Petrovac), 10 km južno od Kučeva. Površina atara iznosi 4.656 ha. Naziv sela je fitogeografskog porekla - po bukvi. Pominje se i pod nazivom Bukovo. Objedinjuje dve fizionomske celine (Bukovska selo i Bukovska reka) sa više zaselaka (Sat, Valja Mare, Topanaska, Đalu al Mare, Ponor i dr.). Nastala je srastanjem susednih sela Neresnice i Ceremošnje. U vreme turske okupacije (XV v.) bila je raseljena uglavnom u Banat, a početkom XVIII i tokom XIX v. meštani (povratnici) su je obnovili. Kao posebno naselje pominje se 1818. (1822. - 22, 1840. - 52, 1868. - 78 kuća itd.). St. je pravoslavno (slavi Sv. Nikolu, Sv. Jovana, Petkovicu, Malu Gospojinu i Sv. Aranđela), starosedelačko i doseljeno iz susedne Neresnice početkom XIX v., Timočke krajine i okoline Žagubice, a nacionalno se većinom izjašnjava kao srpsko i vlaško. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 1,3 (1991). Električno osvetljenje dobija 80-ih god. XX v., telefonske veze početkom 90-ih god. XX v., a vodosnabdevanje je individualno (uređeni izvori - 24,3% domaćinstava, sopstveni vodovod - 19,4% i dr.) i kolektivno (24,7%). Ima dve OŠ (počela sa radom pre 1912) - osmorazrednu i četvororazrednu, MK za dva naselja (B. i Ravnište) i dr. Proizvodnja sira, rakije i predmeta od bakra ima dugu tradiciju, a znatan deo meštana nalazi se na privremenom radu u inostranstvu. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Bukovska |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 1433 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||