|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ŠEVICA (1.157 st.), pritradsko ratarsko-stočarsko (40,8% agrarnog st.) naselje razbijenog tipa, meridijanskog pravca pružanja, u središtu Zvižda, na (170-310 m) dolinskim stranama Ševice, desne pritoke Peka, u južnom podnožju Rakobarskog visa (690 m), s obe strane lokalnog puta Kučevo-Radenka, pored magistralnog puta i železničke pruge Požarevac-Zaječar, 3 km SI od Kučeva. Površina atara iznosi 2.498 ha. Po predanju, geografsko ime potiče od ptice ševe. Obuhvata dva fizionomska dela Gornju i Donju Ševicu. Prvi put se pominje u XVIII v. kao katun (privremeno stočarsko naselje) sela Duboke. Od I svetskog rata ima status samostalnog naselja. St. je pravoslavno (slavi Sv. Jovana, Veliku Gospojinu, Petkovicu, Mitrovdan, Sv. Aranđela i Sv. Nikolu, seoska slava Trojice), doseljeno tokom XVIII i XIX v. iz Almaša u Banatu i Timočke krajine, a nacionalno se izjašnjava uglavnom kao srpsko i vlaško. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 1,2 (1991). Električnu energiju dobija 80-ih god. XX v., telefonski saobraćaj 1991 a vodom se snabdeva preko individualnih (gravitacionih) vodovoda i sa kaptiranih izvora. Ima četvororazrednu OŠ, zdravstvenu ambulantu, MK i dr. U ataru ima skromnih nalazišta lignita, koji se u prošlosti eksploatisao. Poznata je po rusaljkama, ženama koje na Trojice padaju u specifičan vid transa kada ostvaruju kontakt sa mrtvima. Znatan broj meštana ekonomsku egzistenciju ostvaruje u Kučevu. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Ševica |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 568 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||