|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
RAKOVA BARA (806 st.), stočarsko (42;8% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, u zapadnom podnožju Rakobarskog visa (690 m), na (200-400 m) dolinskim stranama Rakobarskog potoka, izvorišnog kraka Dajše; s obe strane puta R.B.-Turija, 13 km severno od Kučeva. Površina atara iznosi 2.456 ha. Naziv je, po predanju, zoogeografskog porekla - potiče od rečnih rakova kojih i danas ima u Rakobarskom potoku i njegovim pritokama. Deli se na zaseoke (Stara Dajša i dr.). Spada u srednjovekovna sela. Raseljena je tokom turske okupacije u XVI v.; kada se st. uglavnom iselilo u Banat. Obnovljena je za vreme austrijske okupacije (1718-1738). U XIX v. ima promenljivu naseljenost (1818. - 38, 1822. - 44, 1840. - 84, 1868. - 114 kuća itd.). St. je pravoslavno (slavi Sv. Stefana, Vidovdan, Veliku Gospojinu, Petkovicu, Sv. Alimpcja, Sv. Aranđela i Sv. Nikolu, seoske slave Sv. Ilija i paganski običaj Priveg, starosedelačko (Srbi poreklom sa Kosova, sada rumunizovani) i doseljeno iz Almaša u XVIII i XIX v., a nacionalno se izjašnjava kao srpsko i vlaško. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,5 (1961) do 1,8 (1991). Vodom se snabdeva sa kaptiranih izvora, električno osvetljenje dobija sredinom 80- ih, a telefonske veze početkom 90-ih god. XX v. Ima MK, više zanatskih radnji, kamenolom sige i dr. Do 1945. u selu je radio rudnik mrkog uglja, a četvororazredna OŠ prestala je sa radom 1970. god. Poznata je po tržišnoj proizvodnji sira. Znatan broj meštana nalazi se na privremenom radu u inostranstvu. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Rakova Bara |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 855 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||