|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Răĭdăvičan • (m. pl.) Răĭdăvičeń • (f. sg.) Răĭdăvičană • (f. pl.) Răĭdăvičeńe • Istočni Vlasi • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
RADUJEVAC (2.715 CT.), pogranično (ka Rumuniji) ratarsko (31,1% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (40 m) desnoj obali Dunava, pored puteva ka Negotinu i Prahovu. 13 km SI od Negotina. Površina atara iznosi 2.698 ha. Naselje je nepravilnog okruglastog oblika. Objedinjuje dva "kraja": Gornji i Donji. U ataru su postojale "pivnice" (sezonsko naselje gde se prerađivalo grožđe i držalo vnno i rakija) Kapu - Đalu. Po predanju, pripada starim naseljima (osnovano početkom XVIII v. ili ranije). Preteču današnjeg sela čine 20-30 "burdela", kojih je bilo u skoro svim delovima atara. Ostaci ranije naseljenosti, po predanju, su značajni (stare zidine, lokaliteti Selište, Čajna i Radan na kojima su nekad bila naselja i sl.). Kroz istoriju ima različitu naseljenost (1530. - 22 kuće, 1586. - 16 kuća, 1736. - 80 kuća, 1846. - 252 kuće, 1866. - 335 kuća: 1921. - 503 doma i 2.879 žitelja itd.). St. je pravoslavno (slavi Petkovicu; Nikoljdan, Jovanjdan i dr.), a nacionalno se uglavnom izjašnjava kao srpsko, vlaško i rumunsko (starosedelačko i doseljeno iz Rumunije, Bugarske: drugih sela Negotinske krajine i Ključa i dr.). Antropogeografskim i etnološkim ispitivanjima svrstan je u vlaška sela. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0:7 (1961) do 1,2 (1991). Pravoslavna crkva posvećena Vaznesenju Gospodnjem izgrađena je 1910. god. Vodosnabdevanje je raznovrsno: sopstveni vodovodi (68% domaćinstava), kopani bunari (29,7%), javni vodovod (1,9%) i dr. Ima osmorazrednu OŠ (2000 2001. - 106 učenika), MZ i MK, zdravstvenu ambulantu, veterinarsku ambulantu i dr. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Radujevac |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 682 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||