|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Şļiverĭan • (m. pl.) Şļiverĭań • (f. sg.) Şļiverĭană • (f. pl.) Şļiverĭańe • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ŠLJIVAR (411 st.). ratarsko-stočarsko (53,3% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, na dolinskim stranama Selskog potoka, desne pritoke Lubničke reke, između Bratujevaca (402 m), Đule (270 m) i Čokličavog brda (269 m), s obe strane lokalnog puta Zaječar-Lasovo, 6 km JZ od Zaječara. Površina atara iznosi 1.125 ha. Prostire se u visinskoj zoni 200-220 m. Linijskog je oblika (dužine 6 km) sa bočnim teritorijalnim izraštajima duž seoskih sokaka. Povezuje pet fizionomskih delova Selo, glavni deo naselja, i četiri zaseoka (Lubnička reka, Trešnjevo brdo, Bratujevac i Markov potok). Ubraja se u stara naselja. Osnovan je na mestu sa tragovima nekog rimskog naselja (ostaci crkve, manastira, groblja, "potkop" uglja i dr.). Pominje se u XV v. Prvih decenija XX v. ima veću naseljenost nego danas (1924. - 180 domova i 750 žitelja). St. je pravoslavno (slavi Sv. Vasilija, Sv. Jovana, Malu Gospojinu, Petkovicu, Mitrovdan, Sv. Aranđela i Sv. Nikolu; seoska slava Trojice: zavetine, po zaseocima, Spasovdan, Sv. Pantelejmon, Velika Gospojina i Se. Prokopije), a nacionalno se izjašnjava kao srpsko (96,6%) i vlaško (2,4%). Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 1 (1961) do 2,1 (1991). Vodom se snabdeva iz kopanih bunara i preko lokalnih vodovoda. Ima četvororazrednu OŠ, MK, dom kulture, spomenik žrtvama u II svetskom ratu, otkupnu (sabirnu) stanicu mleka i dr. Tradicionalni sabor "Bratujevac" sa sportskim takmičenjima održava se 7. jula, podovom Dana ustanka u Srbiji. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Šljivar |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 621 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||