| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(m. sg.) Osńiśan • (m. pl.) Osńiśeń • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
OCNIĆ (1.668 st.), stočarsko-ratarsko (43,8% agrarnog ct.) seosko naselje razbijenog tapa, na (300 m) dolinskim stranama Osnićske reke, desne pritoke Crnog Timoka, između Baba-jone (396 m), Tilva roš (500 m) i Kosta Mare (473 m), 22 km SI od Boljevca. Površina atara iznosi 3.469 ha. Objedinjuje osam fizionomskih delova: Bukovo, Kurduman, Rojban, Crveno brdo, Staro selo, Baba-jonu, Parasite i Timok. Od starina značajni su ostaci praistorijskog (na brdu Tilva roš - Crveno brdo) i antačkog rudarstva (Staro selo). U turskim popisima iz 1454/55. navodi se pod imenom Asniče, a 1560. kao Asnič, kada ima 39 kuća. Posle oslobođenja od Turaka (1833) broji 107 poreskih glava. St. je srpsko i vlaško (slavi Sv. Petku, Sv. Iliju, Sv. Alimpija, Sv. Đorđa i Sv. Nikolu: vašar i seoska slava Trojice). Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,7 (1961) do 1,7 (1991). Elektrificiran je 1951, asfaltni put dobija 1972, telefonske veze 1989, a vodom se snabdeva preko lokalnih vodovoda. Ima četvororazrednu OŠ (počela sa radom 1890), zdravstvenu ambulantu, veterinarski punkt, poštu i MK. Meso, mleko i žitarice su glavni proizvodi tržišnog karaktera. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Osnić |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA: = vlaško = Vlasi i povlašeni Srbi = mešovito = romska mahala = bajaško (Romi) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Broj pogleda : 812 |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||