|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Istočni Vlasi • Carani • Narečje: oltensko | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
VELIKA VRBICA (1.540 st.). pogranično (ka Rumuniji) ratarsko-stočarsko (22,7% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, pored (80-100 m) desne obale Dunava, s obe strane asfaltnog puta prema Kladovu i Rtkovu, 9,5 km JI od Kladova. Površina atara iznosi 1.481 ha. Povezuje tri "kraja": Gornji, Srednji i Donji, u kojima su kuće grupisane po rodovima. Novi deo naselja (izgrađen posle 1946) nastao je na seoskoj utrini. Sredinom 80-ih god. XX v. podignuta je obalo-utvrda radi zaštite naselja. Kroz istoriju pominje se više puta: pod imenom Donja Vrbica (5-10 domaćinstava) u turskom popisu 1530/31, popisu harača 1740 41, kada broji 23 žitelja, katastarskom popisu 1741. (21 žitelj), 1844. (117 kuća i 539 žitelja), 1924. (208 domova i 1.029 žitelja) i kasnije. St. je pravoslavno (slavi Cv. Jovana, Mitrovdan, Sv. Alimpija, Sv. Arhanđela, Sv. Nikolu i dr.; zavetina Trojice), a nacionalno se izjašnjava kao srpsko, vlaško, crnogorsko i dr. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 1,2 (1991). Pravoslavna crkva Sv. arhangela Mihaila podignuta je 1901. god. Pred ulazom u crkvenu portu je visok, oslikani drveni zavetni krst Raspeće Hristovo. Vodosnabdevanje je kolektivno (73,6% domaćinstava) i individualno (sopstveni vodovodi - 5,5%, kopani bunari i dr.). Ima četvororazrednu OŠ (1999 2000. - 35 učenika), zadružni i dom kulture, zdravstvenu ambulantu, magacin za otkup proizvoda, nekoliko trgovinskih radnji, kafanu i dr. Veliki broj žitelja je na privremenom radu u inostranstvu. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Velika Vrbica |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 648 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||