Kartica sela:
Brestovac Brestuoţ [074]

(m. sg.) Brestovĭan • (m. pl.) Brestuvĭeń • (f. sg.) Brestuvĭană • (f. pl.) Brestuvĭańe •
pi/pe/pĭe/pră/pă đi/đe/ďe/dă klańe/klaĭe ău/zău śe/će/če/ťe ź/đ/ď/ğ
pi ń ś ź

BRESTOVAC (3.140 st.), prigradsko (3,2% agrarnog st.) rudarsko-industrijsko (ranije stočarsko- ratarsko) naselje zbijenog tipa, na (280-300 m) obalama Brestovačke reke, leve pritoke Crnog Timoka, 7 km južno od Bora. Površina atara iznosi 7.129 ha. Fizionomski se razvija ka Boru. Povezuje dva "kraja": Palilulu i Čoku bunaruluj, koji predstavljaju jezgro naselja, i 13 salaša raspoređenih po ataru, koji su, vremenom transformisani u zaseoke sa kontinuiranom naseljenošću - Tilva njagru, Ogašu Bugarin, Kolibu, Ogašu brestuluj, Ogašu potok (Ogašu ženi), Trnjane, Dubravu, Banjsko polje, Kozu, Kraku kržan, Kučajnu, Murej i Čoku mošuluj. Ušoravanje sela obavljeno je tokom vladavine kneza Miloša Obrenovića u XIX v. Pod nazivom Brestova pominje se 70-ih god. XVI v. St. je srpskog i vlaškog porekla (slavi Spasovdan i Sv. Petku; vašari Sv. German, Sv. eelikomučenik Prokopije i Sv. velikomučenik Jevstatije). Najstariji doseljenici potiču iz Aljmaša (Erdelj), a većina je doseljena iz borskog dela timočke doline. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,5 (1961) do 0,7 (1991).Pravoslavna crkva posvećena je Sv. apostolima Petru i Pavlu. Vodovod dobija 1973. god. Ima osmorazrednu OŠ "Stanoje Miljković", dom kulture, biblioteku, bioskop, zdravstvenu n veterinarsku ambulantu, banku: Zemljoradničku zadrugu "Dubrava" i dr. U ataru, 5 km SZ od naselja, nalazi se Brestovačka banja, sa izvorom termomineralne vode slabe radioaktivnosti, konakom kneza Miloša i amamom iz 1837, kneževim dvorcem iz 1856. (vladavina kneza Aleksandra Karađorđevića) i velikim banjskim kupatilom (1906), zadužbinom kralja Petra I Karađorđevića, a 4 km SZ od Banje locirano je Borsko jezepo, veštačka akumulacija na Brestovačkoj reci, izgrađeno za potrebe RTB "Bor", sa turističko- ugostiteljskim objektima. Većina žitelja zaposlena je u Boru.

• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Brestovac
       
O poreklu stanovništva: (U pripremi!)
S T A T I S T I K A
1850.1) (Vlasi) 1866.2) (Vlasi) 1921. (Rumuni)3) 2011. (Vlasi)
Kuća Duša Svega Srba Vlaha % Vl. Svega Srba Rumuna % Rum. Svega Srba Vlaha % Vlaha Rumuna
198 1027 1241 1 1221 98.39 1769 25 1743 98.53 2690 1895 411 15.28 73

G E O G R A F I K A
Fizionomske karakteristike Nadmorska visina u m. Površina Tradicionalna
Tip Oblik Reljef Centar Visinski pojas ha privreda

GRAĐA U REČNIKU: Reči Narodna književnost Saradnici Kazivači Etnogr. oblast: Crna Reka

LEGENDA: = vlaško = Vlasi i povlašeni Srbi = mešovito = romska mahala = bajaško (Romi)
1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852
2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu:  В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872
3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima!
Broj pogleda : 771

aa
  
ăă
  
bb
  
țț
  
čč
  
ćć
  
dd
  
  
ğğ
  
đđ
  
ďď
  
ee
  
ff
  
gg
  
hh
  
ii
  
îî
  
ĭĭ
  
kk
  
ll
  
ļļ
  
mm
  
nn
  
ńń
  
oo
  
pp
  
rr
  
ss
  
şş
  
śś
  
tt
  
ťť
  
uu
  
vv
  
zz
  
žž
  
źź