|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. pl.) Slaćinaś • (f. pl.) Slaćinaśe • Centralni Vlasi • Munćeni • Narečje: subbanatsko | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
SLATINA (1.116 st.), ratarsko (nekada stočarsko-ratarsko) seosko naselje (26,6% agrarnog st.) zbijenog tipa, na (237 m) obalama srednjeg toka Borske reke, leve pritoke Timoka, kojom otiču otpadne vode RTB "Bor", 12 km JI od Bora. Površina atara iznosi 3.857 ha. Osnovana je kao naselje razbijenog tipa, koje je kasnije preraslo u zbijeno (od početka XX v.). Deli se na šest "mala", Centar-selo, Centar, Srpsku, Cigansku (nekadašnji žitelji Cigani ili Romi pretopili su se u Vlahe), Borsku i Kosovsku (osnovali je Srbi sa Kosova krajem HVIII v.). Veđina porodica ima kuće na "salašima" - sezonskim stanovima, u kojima žive preko leta. Formirana je na mestu sa značajnim arheološkim nalazima (bakarne sekire, od kojih se jedna - neolitska krstasta sekira čuva u Prirodnjačkom muzeju u Beču, ključ - trag stare rudarske ili metalurške delatnosti i dr.). Pominje se u XV v. pod nazivima, Zlatina (Zlatna), Gornja, Donja i Karadža Slatina, a na austrijskoj karti iz 1718. ucrtana je pod sadašnjim imenom. Tokom turske vladavine bila je sedište turskog age. St. je vlaško i srpsko (slavi Sv. Petku, Veliku Gospojinu, Mitrovdan, Sv. Đorđa, Sv. Arhangela i Sv. Nikolu; vašari - 1. maj i 28. avgust), starinačko i doseljeno sa Kosova, iz Crne Gore i okolnih sela. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,7 (1961) do 1,1 (1991). Pravoslavna crkva posvećena Uspenju Presvete Bogorodice podignuta je 1861. god. Vodovod dobija 1957. god. U prošlosti je selo bilo poznato po kiridžijama koji su transportovali koks od Vražogrnaca kod Zaječara do Bora. Ima četvororazrednu OŠ, dom kulture, biblioteku, bioskop, zdravstvenu stanicu, veterinarsku ambulantu, poštug, banku, Zemljoradničku zadrugu "Ratar" i dr. U ataru postoje naslage soli (koje je krajem XIX v. proučavao A. Brajthaupt, profesor minerologije Rudarske akademije u Frajbergu), kao i ležišta rude zlata, gvožđa i bakra. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Slatina (Bor) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 618 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||