Kartica sela:

Rudna Glava Arnaglaua [084]

(m. sg.) Arnaglavĭan • (m. pl.) Arnaglavĭeń • (f. sg.) Arnaglavĭană • (f. pl.) Arnaglaveańe • Centralni Vlasi • Munćani • Narečje: subbanatsko

pi/pe/pĭe/pră/pă	đi/đe/ďe/dă	klańe/klaĭe	ḑău/zău	śe/će/če/ťe	ź/đ/ď/ğ
pi	đi	ń	ḑ	ś	ź

RUDNA GLAVA (2.549 st.) ratarsko-stočarsko (25,1% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, na dolinskim stranama Šaške reke i JI padinama Liškovca, u visinskoj zoni 180-690 m, 24 km JI od Majdanpeka. Naziv dobija po specifičnim oblicima reljefa kupastog oblika - glave, i utvrđenih tragova ranijeg rudarstva. Površina atara iznosi 11.556 ha. Povezuje dva zaseoka, Krš i Bliznu. Na rečici Prerast, 3 km uzvodno od ušća u Šašku reku, nalazi se jedna od šest prerasti u našoj zemlji. Kulturno-istorijskim značajem se ističe arheološko nalazište (ranoeneolitski rudokop, najstariji rudnik bakra u centralnoj Evropi, čija eksploatacija datira još od 4. milenijuma pre nove ere), koje je 1981. proglašeno kulturnim dobrom. Nastala je u drugoj polovini XVIII v. Dinamičan demografski porast ima na prelazu XIX u XX v. (1893. - 270. a 1921. - 1.712 žitelja). St. je pravoslavno (slavi Sv. Stefana, Sv. Jovana, Sv. Nikolu i dr.; seoska slava Petrovdan; vašari 15. maj. 12. juli; 2. avgust i 18. septembar), doseljeno u vreme osnivanja naselja iz Poreča i početkom XIX v. iz istočnog dela Timočke krajine i rumunskog Banata. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,2 (1961) do 0,9 (1991). Pravoslavni hram posvećen Sv. Savi izgrađen je 1899. (osvećen 1901). Električnu energiju dobija 1938/39. kada je izgrađena mini centrala na drva (savremena elektrifikacija 1955/56), vodovod 1977. (vodovod Biger-Rudna Glava), a telefonske veze u dva perioda, 1959. i 1979. god. Ima osmorazrednu OŠ "Branko Perić" sa dve četvororazredne škole, u zaseocima Blizna i Krš, dom kulture, spomenike borcima poginulim u I i II svetskom ratu, spomenik poginulim partizanima i crvenoarmejcima na Bukovoj Glavi, spomenik Tiki Strainovnću, MK, zdravstvenu stanicu, veterinarsku ambulantu, poštu. Zemljoradničku zadrugu "Deli Jovan” (25 radnika), otkupnu stanicu i sušaru lekovitog bilja "Miroč-bilje" (menta, tamjan i lavanda), lokalnu pijacu (pazarni dan - nedelja) i dr. Od 1968. održava se "Seoska sportska olimpijada" (poslednje nedelje u maju). Većina meštana ekonomsku egzistenciju ostvaruje u Majdanpeku.

• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Rudna Glava

O poreklu stanovništva:

(U pripremi!)

S T A T I S T I K A

1850.¹⁾ (Vlasi)

1866.²⁾ (Vlasi)

1921. (Rumuni)³⁾

2011. (Vlasi)

Kuća

Duša

Svega

Srba

Vlaha

% Vl.

Svega

Srba

Rumuna

% Rum.

Svega

Srba

Vlaha

% Vlaha

Rumuna

105

609

950

935

98.42

1274

1246

97.8

2010

595

200

9.95

G E O G R A F I K A

Fizionomske karakteristike			Nadmorska visina u m.		Površina	Tradicionalna
Tip	Oblik	Reljef	Centar	Visinski pojas	ha	privreda
razbijeno	izduženo	brdsko-plan.		180-690	11556	ratarsko-stočarsko

GRAĐA U REČNIKU:

Etnogr. oblast: Poreč

LEGENDA:

= vlaško

= Vlasi i povlašeni Srbi

= mešovito

= romska mahala

= bajaško (Romi)

^{1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija
sproveden je 1850. godine.
Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi
Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852}

²⁾Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872

³⁾Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima!

Broj pogleda : 760

aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź