|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Suboćiśan • (m. pl.) Suboćiśań • (f. sg.) Suboćiśană • (f. pl.) Suboćiśańe • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
SUBOTICA (1.256 st.), ratarsko-stočarsko (44,4% atrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (138 m) stranama Branevačkog potoka, desne pritoke Resave, s obe strane lokalnog puta ka Sedlaru, Svilajncu i Roandi, 16 km JI od Svilajnca. Površina atara iznosi 1.303 ha, a naselja 150 ha. Podeljena je na dva "kraja", Gornji i Donji. Spada u stara naselja. U XIV i XV v. predstavlja glavno naselje Resave. Staro srpsko selo, po predanju raseljeno je prvih decenija XVIII v., pa odmah naseljeno Rumunima (većinom "Srbi, pa se docnije porumunili") iz susednog Buljana (tada posebno naselje u sadašnjem ataru S., pa kasnije raseljeno). Kroz istoriju beleži različitu naseljenost (1819. - 52 kuće i 56 poreskih glava, 1870. - 147 poreskih glava, 1921. - 225 domova i 1.165 žitelja itd.). St. je pravoslavno (slavi Đurđevdan, Petkovicu, Miholjdan, Sv. Vračeve, Sv. Aranđela, Sv. Nikolu i dr.; seoska slava Beli četvrtak) - vlaško i srpskog preseljeno iz Buljana (starinom iz Erdelja) u vreme obnavljanja sela, i doseljeno iz Homolja, okoline Požarevcag Vranja, sa Kosova i dr. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,3 (1961) do 0,9 (1991). Struju dobija 1953, a vodosnabdevanje je individualno (sopstveni vodovodi - 63,3% domaćinstava, kopani bunari - 30,5%, bušeni bunari - 4,7% i dr.). Ima knjižnicu u sastavu Resavske biblioteke iz Svilajnca, MZ, MK, poštu i dr. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Subotica |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 509 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||