|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Sîrmănovičan • (m. pl.) Sîrmănovičeń • (f. sg.) Sîrmănovičană • (f. pl.) Sîrmănovičeńe • Istočni Vlasi • Carani • Narečje: oltensko | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
SAMARINOVAC (1.021 st.), ratarsko (42,8% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (50 m) obalama Dupljanske reke, leve pritoke Kanala Jaseničke reke, s obe strane savremenog puta Negotin- Prahovo, 5,5 km severno od Negotina. Površina atara iznosi 1.324 ha. Ubraja se u stara sela. Podeljen je na grupe kuća sa rodovskim nazivima (Jovanovići, Jonovići, Marinkovići i dr.). Od postanka tri puta menja lokaciju (Konoljište, odakle je premešten sredinom XVIII v. na Selište, pa potom na današnje mesto). Tokom istorije pominje se više puta od turskog doba (1530. - 56 kuća, 1586. - 42 kuće, 1723-1725. pod nazivom Marinovatz - 35 kuća, 1736. - 50 kuća, 1846. - 75 kuća, 1866. - 89 kuća, 1921. - 141 dom i 742 žitelja itd.). St. je pravoslavno (slavi Petkovicu, Nikoljdan, Aranđelovdan, Đurđic i dr.; zavetine Uskrs i Spasovdan), a nacionalno se izjašnjava kao srpsko (većinom) i vlaško, doseljeno uglavnom iz Vlaške nizije. Antropogeografskim i etnološkim ispitivanjima svrstan je u vlaška sela. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,5 (1961) do 1,2 (1991). Vodosnabdevanje je kolektivno (97,4% domaćinstava) i nndividuapno (kopann bunari - 1,3%, ulične javne česme savodom iz posebnog izvora - 0,8% i dr.). Ima četvororazrednu OŠ (2000 2001. - 14 učenika), MZ i MK i dr. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Samarinovac |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 680 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||